Zapomniani w mieście. Projektowanie urbanistyczne dla demencji

W Polsce na demencję choruje już prawie milion osób, a ich liczba będzie rosnąć wraz ze starzeniem się społeczeństwa. Mimo że ograniczenia ruchowe i sensoryczne są dobrze rozpoznane i uwzględnione w regulacjach prawnych, potrzeby osób z zaburzeniami poznawczymi pozostają niedostrzegane, również w urbanistyce i architekturze. Tymczasem dłuższa samodzielność osób z demencją nie tylko poprawia ich jakość życia, ale także odciąża system opieki zdrowotnej i społecznej.

Zajęcia mają uwrażliwić studentów na potrzeby osób z demencją w kontekście przestrzeni miejskiej. W pierwszej części kursu uczestnicy wezmą udział w sesjach VR z wykorzystaniem aplikacji LifeLens dementia and ageing, która umożliwia doświadczenie trudności, z jakimi mierzą się osoby z demencją. W kolejnych etapach, współpracując z instytucjami opiekuńczymi, studenci przeprowadzą wywiady z osobami we wczesnym stadium demencji, analizując ich codzienne funkcjonowanie w przestrzeni miejskiej oraz bariery utrudniające im samodzielne poruszanie się.

Warto podkreślić, że Warszawa planuje utworzenie jednostek dziennego pobytu dla osób z demencją, wzorując się na rozwiązaniach zachodnich. Badania i wnioski studentów mogą przyczynić się do poprawy orientacji w przestrzeni użytkowników tych placówek, a także stanowić cenny wkład w projektowanie bardziej przyjaznego miasta dla osób z ograniczeniami poznawczymi.

Kierownik projektu: dr inż. arch. Agnieszka Cieśla
Okres realizacji: 03.11.2024-03.11.2025